IJSRACES OP NATUURIJS
De naam “SNEL” komt voor uit de eerste letters van de plaatsnamen van de organisaties. (Lutjegast, Noordwolde, Eext en Stadskanaal) De stichting heeft ten doel om de organisaties van ijsraces in Lutjegast, Noordwolde, Eext en Stadskanaal te ondersteunen bij het organiseren van ijsraces en de uitslagen van de ijsraces te gebruiken voor een landelijke competitie. Het ondersteunen van de ijsraces zal vooral bestaan uit het uitzoeken van mogelijkheden tot samenwerking. De stichting organiseert dus eigenlijk het Nederlands kampioenschap ijsraces op natuurijs. Dit doet zij onder auspiciën van de MON. (motorsport Organisatie Nderland)
IJsspeedway is een nogal bijzondere, buitengewoon spectaculaire sport. Het idee is heel simpel: vier motorcoureurs die keihard tegen elkaar racen op een ijsbaan met een beschermende laag strobalen of ander stootabsorberend materiaal eromheen. Om niet weg te glijden zitten er spikes in de motorbanden. Dit zorgt ervoor dat de coureurs, anders dan bij ‘gewone’ speedway, enorm plat door de bocht kunnen gaan.
Een bijzonder kenmerk van de ijsspeedwaymotor is dat de rem volledig ontbreekt. Bovendien heeft hij maar twee versnellingen, waarvan de eerste alleen voor de start gebruikt wordt. De ijsspeedwayer heeft bijna altijd een motor van het merk Jawa, dat in Tsjechië wordt gemaakt. Dit is een 500cc viertaktmotor met één cilinder, die zo’n 55 pk produceert en methanol als brandstof gebruikt. De complete ijsspeedwaymachine mag niet minder wegen dan 110 kilo. Dit heeft op het ijs een top van ongeveer 130 km per uur als resultaat!
Er zitten beschermende kappen over de wielen, maar de belangrijkste veiligheidsvoorziening is misschien wel het ‘dodemanskoord’. Dit is een touwtje dat om de pols zit van de coureur en dat aan het stuur vastgemaakt is. Daar is het verbonden met de ontsteking van de motor. Zodra de coureur het contact met zijn motor verliest, zorgt dit koordje ervoor dat de motor wordt uitgeschakeld en dat de wielen ophouden met draaien.
De banden zitten dus vol met spikes: zo’n 160 in de smallere voorband en zo’n 200 in de achterband. Deze spikes zitten voor het grootste gedeelte aan de linkerkant van de banden, simpelweg omdat de motoren alleen maar linksom racen. De wereldmotorsportbond heeft een maximale lengte bepaald voor de spikes van 2,8 centimeter. Dit wordt gemeten vanaf het bevestigingsplaatje, dat zelf ongeveer 3 mm dik is. Kant-en-klare ijsspeedwaybanden zijn niet in de winkel te koop, ze worden door de coureurs en hun monteurs zelf gemaakt. De kunst is om het beste patroon van spikes in de band te zetten en iedere coureur heeft hier zijn eigen trucjes voor. En om te zorgen dat de binnenband niet lek raakt door al dat metaal, wordt er binnenin de bespikete buitenband eerst een laag stevig materiaal (liefst brandweerslang uit Rusland) gelegd.